‘Samen op één lijn’

Ouder Lynn en gezinswerker Tika vertellen hoe Nala (14 jaar) stap voor stap haar weg vindt
“Samen op één lijn”

Nala is zes jaar als blijkt dat ze veel spanning ervaart op school. Moeder Lynn: ‘Thuis kwam alles eruit: schreeuwen, huilen, angstaanvallen…’ Of ze nu een (school)trauma heeft opgelopen of niet: feit is dat Nala lange tijd haar draai niet kan vinden binnen het huidige onderwijssysteem. Met de hulp van het Buurtteam Jeugd en Gezin belandt ze bij Bureau voor Pedagogiek. Dat zorgt voor meer rust in het gezin.

‘Even tellen hoor, op hoeveel scholen Nala inmiddels heeft gezeten.’ Lynn somt op: ‘Eerst was er de vrije school. Toen het specialistisch onderwijs. Daarna een particuliere spirituele school. En dan was er nog een zorgmanege waar Nala een paar dagen per week als dagbesteding heen ging; ze heeft een passie voor paarden. Vaak liep het een tijdje goed, tot ze door een incident weer angstig werd en de leerkrachten en begeleiders haar niet meer de veiligheid en ondersteuning konden bieden die ze nodig had. Dan moest ze uiteindelijk weg.’

De goede kant op
Zo hebben Lynn, haar partner Lilly en Nala er samen al een hele zorggeschiedenis op zitten. Lynn: ‘En dan hebben we het nog niet eens gehad over de speltherapie die Nala op haar eerste school kreeg, de psychomotorische therapie, en alle andere therapieën die ze volgde, ook in het alternatieve circuit. Als ouders grijp je alles aan.’ Sinds Nala bij Bureau voor Pedagogiek zit, gaat het de goede kant op met haar. Tika den Hartogh, gezinswerker bij Buurtteam Centrum & Oost: ‘Nala is daar beland dankzij advies van een collega bij Buurtteams. Het mooie aan Bureau voor Pedagogiek is dat ze niet focussen op de oorzaak, maar evengoed traumasensitief werken. Ze richten zich vooral op het nu en op de regulering van Nala’s gedrag en normalisering. Beetje bij beetje leert Nala omgaan met dingen waar ze eigenlijk bang voor is, in haar eigen tempo.’

Alles in overleg
Lynn vult aan: ‘Bureau voor Pedagogiek levert echt maatwerk. Dat hebben we niet eerder meegemaakt.’ Ook nieuw voor het gezin: Tika heeft als gezinswerker oog voor de ouders in de begeleiding van Nala en het contact met andere zorgorganisaties. Tika: ‘Het heeft geen zin een behandeling in te zetten als je de ouders niet meeneemt in je aanpak. Alles wat ik voor Nala uitzoek of regel, doe ik in overleg met hen. Zij hebben uiteindelijk de regie.’ Zo is Tika voor Lynn en Lilly de eerste zorgverlener die sámen met hen optrekt en op hun lijn gaat zitten. Lynn: ‘Ze luistert waar we tegenaan lopen en trekt niet meteen een trukendoos open met allerlei oplossingen, maar kijkt goed waar Nala en wij behoefte aan hebben.’

Straks zélf verder
Op dit moment is dat dus de begeleiding en ondersteuning van Bureau voor Pedagogiek. Binnenkort wil Tika checken of de gezinshond – waaraan Nala veel steun heeft – geregistreerd kan worden als hulphond. En ze onderzoekt samen met het gezin of Nala in het schooljaar van 2023/2024 in het regulier voortgezet onderwijs kan instromen. ‘Maar alleen als zíj er klaar voor is’, benadrukt Tika. ‘De bedoeling is dat Nala en haar ouders straks zelf verder kunnen, met ondersteuning van een sociaal netwerk om hen heen. Ook daar werken we aan.’

Hoopgevend
Ondertussen zet Nala grote stappen in haar ontwikkeling. Laatst nog heeft ze in de veiligheid van haar eigen omgeving een dansvoorstelling en videopresentatie gegeven, als bedankje voor haar betrokken zorgverleners. Haar ouders en Tika waren erbij. Heel bijzonder, vond Tika. ‘Je zag haar potentie. Bijzonder hoopgevend.’ Ook Lynn en Lilly waren meer dan trots: ‘Nala heeft zoveel kracht. Als ze haar hart volgt, kan ze alles worden wat ze wil.’